گویند بگسلد چو به غایت رسید عشق
جانم گسست و عشق به غایت نمی رسد
گمره چنان شدست دلم با دهان تو
کس از کتاب صبر هدایت نمی رسد
به گذشت دوش زلف و رخت پیش چشم من
ماهی گذشت و شب به نهایت نمی رسد